Αν το ghosting είναι απότομο φρενάρισμα, το Banksying – που ακολουθεί κατά κόρον η Gen-Z – είναι σαν αργό ξεφούσκωμα.
Έχεις βρεθεί ποτέ σε σχέση όπου νιώθεις πως κάτι αλλάζει, αλλά δεν μπορείς να το ονομάσεις; Οι συζητήσεις γίνονται πιο ρηχές, τα βλέμματα χάνονται στο κινητό και τα ραντεβού ακυρώνονται όλο και συχνότερα. Κι όμως, τίποτα δεν έχει «επίσημα» τελειώσει μέχρι που, ξαφνικά, έρχεται το μήνυμα ή η συζήτηση που λήγει τα πάντα. Δεν είναι ghosting, δεν είναι ακριβώς και breadcrumbing. Είναι το νέο φαινόμενο που βαφτίστηκε Banksying κι αν δεν το έχεις ζήσει ήδη, σίγουρα θα το ακούσεις να συζητιέται γύρω σου.
Ωραία τα έλεγε η Monica Bellucci όσο ήταν σε σχέση με τον Tim Burton, αλλά καλύτερα τα είπε μετά
Τι είναι το Banksying;
Υπάρχει όνομα για αυτό το αργό αλλά ξαφνικό «εξαφανίζομαι» και είναι το Banksying.
Αν δεν το ξέρεις, ο Banksy είναι ένας ανώνυμος street artist γνωστός για το σοκ και τον αιφνιδιασμό. Τα έργα του εμφανίζονται μέσα στη νύχτα -σε τοίχους και γέφυρες- κι όταν το κοινό συγκεντρώνεται γύρω τους, εκείνος έχει ήδη χαθεί. Δεν τον πιάνεις ποτέ επ’ αυτοφώρω, το μόνο που μένει είναι το τελικό έργο και η απορία «πότε πρόλαβε να εμφανιστεί;».
Στο dating λοιπόν, το Banksying λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο. Ο σύντροφός σου έχει ήδη αποφασίσει να φύγει, αλλά αντί να στο πει, ξεκινά μια ήσυχη υποχώρηση. Η τρυφερότητα μετριάζεται. Τα σχέδια ακυρώνονται τελευταία στιγμή. Το βλέμμα του είναι κολλημένο στο κινητό ακόμα κι όταν μιλάς, τα μηνύματα κονταίνουν από παραγράφους σε ένα ξερό «Οκ». Κι όμως, τυπικά η σχέση υπάρχει ακόμα -βγαίνετε ραντεβού, πατάει like στα stories σου. Μέχρι που μια μέρα, «ξαφνικά», έρχεται ο χωρισμός: «Δεν είμαι στην ίδια φάση. Είσαι υπέροχη, αλλά…». Για σένα είναι κεραυνός εν αιθρία. Για εκείνον, είναι αναπόφευκτο, αφού σχεδίαζε την έξοδο εδώ και εβδομάδες.
Στο TikTok, αυτό το μοτίβο έχει αποκτήσει όνομα δίπλα σε άλλους όρους που περιγράφουν το σύγχρονο heartbreak. Ghosting για την απότομη εξαφάνιση. Breadcrumbing για τα ψίχουλα προσοχής που δεν οδηγούν πουθενά. Το Banksying βρίσκεται κάπου στη μέση – λιγότερο εμφανές από το ghosting, λιγότερο παιχνιδιάρικο από το breadcrumbing. Όλα όμως πηγάζουν από την ίδια πολιτισμική νόσο:
το dating έχει γίνει περισσότερο τέχνη εξαφάνισης παρά αναζήτηση σχέσης.
Houston we have a problem!
Η λογική πίσω από αυτή τη συμπεριφορά είναι κάπως έτσι: αν κάτι δεν «κολλάει», αν η σπίθα σβήνει, δεν αξίζει να το παλέψεις. Αυτός δεν είναι ο άνθρωπός σου. Προχώρα. Κάνε swipe ξανά. Βρες την «τέλεια» επιλογή. Και ναι, ακούγεται λογικό. Γιατί να ξοδέψεις ενέργεια σε κάποιον που δεν είναι «ο ένας»; Γιατί να μπλέξεις σε μια άβολη συζήτηση όταν η επόμενη επιλογή είναι ένα προφίλ μακριά;
Γιατί -κι εδώ είναι το ζήτημα- εσύ και η γενιά μας μάθαμε να επιλέγουμε τη σιωπή. Να αντιμετωπίζουμε κάθε δυσφορία ως σημάδι ασυμβατότητας. Να καταστρώνουμε στρατηγική εξόδου μόλις κάτι φανεί δύσκολο. Αυτό όμως που δεν μάθαμε είναι πώς να μιλάμε γι’ αυτή τη δυσφορία, πώς να τη δουλεύουμε.
Η αλήθεια είναι πως το Banksying ποτέ δεν έρχεται πραγματικά από το πουθενά. Έχεις νιώσει ήδη την απομάκρυνση, την ψυχρότητα, τη μείωση της οικειότητας. Κι όμως, δεν ρωτάς. Γιατί; Γιατί το «Είσαι καλά;» μπορεί να φέρει απάντηση που δεν θες να ακούσεις. Έτσι, ο χωρισμός φαίνεται αιφνίδιος, αλλά στην πραγματικότητα είναι προϊόν σιωπηλής συνενοχής – και οι δύο φοβάστε τη δυσάρεστη αλήθεια.
Κι αυτό είναι το πιο ειρωνικό, αφού με το να αποφεύγεις τις δύσκολες συζητήσεις, απομακρύνεσαι από αυτό που ψάχνεις. Η οικειότητα δεν χτίζεται με το τέλειο match, αλλά με τις «άχαρες» δεξιότητες, όπως το να λες τι νιώθεις την ώρα που το νιώθεις. Να αντέχεις τον πόνο του άλλου χωρίς να το βάζεις στα πόδια. Να παραδέχεσαι πού έκανες λάθος χωρίς να καταρρέεις από ντροπή. Αυτοί είναι οι «μύες» που χτίζουν σχέση κι αυτοί είναι που θα χρειαστείς όταν όντως βρεις τον σωστό άνθρωπο.
Δεν σημαίνει ότι πρέπει να μένεις σε μια νεκρή σχέση (κανείς δεν θέλει να ζήσει τα καβγαδάκια των παππούδων μας για δεκαετίες). Αλλά όσο αναπαράγουμε τα ίδια μοτίβα από τη μία σχέση στην άλλη, η εξαφάνιση γίνεται η μόνη στρατηγική που ξέρουμε.
Και για να το πω ωμά, αν μοιράζεσαι το ίδιο κρεβάτι με κάποιον για μήνες, το λιγότερο που του χρωστάς είναι μια συζήτηση πριν τον/την αφήσεις σύξυλο/η και εξαφανιστείς.

You may also like
-
Happy Singles’ Day, αλλά μήπως η γιορτή της ανεξαρτησίας έχει μετατραπεί σε μια ακόμα Black Friday;
-
Κριτικάρεις τον/την σύντροφό σου στα «λογικά» πλαίσια ή λίγο παραπάνω απ’ όσο πρέπει;
-
Ο ρεαλισμός του Heterofatalism και η πίστη στην αγάπη στον αιώνα της κόπωσης – Πέθανε;
-
Jim Curtis: Ο σύντροφος της Jennifer Aniston δίνει συμβουλές για την αγάπη και κρατάμε σημειώσεις
-
Όταν ο πρώην εγκρίνει τον νυν: Μήπως πλέον αυτό είναι αυθεντικά cool στις σχέσεις;
